Çağdaş Uygulamalı Bilimler Dergisi

ÖĞRETMENLERİN ÖLÇME VE DEĞERLENDİRMEYE YÖNELİK TUTUMLARININ BELİRLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

2025-05-31T15:10:25+03:00

Araştırmanın amacı, öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme süreçlerine yönelik tutumlarını belirlemek ve bu tutumların cinsiyet, yaş, branş ve hizmet süresi gibi demografik değişkenler açısından anlamlı farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Araştırma, 2025 yılı içinde Konya ili Selçuklu ilçesinde görev yapmakta olan 130 öğretmenin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli benimsenmiş, veriler standartlaştırılmış bir ölçme-değerlendirme tutum ölçeği kullanılarak toplanmış ve elde edilen veriler t-testi ve ANOVA teknikleriyle analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutumlarının genel olarak orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir. Yaş değişkeni bakımından, 41 yaş ve üzerindeki öğretmenlerin tutumlarının istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha olumlu olduğu belirlenmiştir. Branş değişkenine göre Türkçe öğretmenlerinin ölçme-değerlendirme tutumlarının sınıf öğretmenlerine göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Hizmet süresi açısından anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte, 1-5 yıl arasında görev yapan öğretmenlerin tutum puanları dikkat çekecek derecede düşük çıkmıştır. Bulgular doğrultusunda, hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim programlarında ölçme-değerlendirme uygulamalarına daha fazla yer verilmesi; özellikle yeni başlayan ve sınıf öğretmeni konumundaki öğretmenlere yönelik destekleyici içeriklerin sunulması önerilmektedir.

SINIF İÇİNDE ÜRETİCİ YAPAY ZEKÂ KULLANIMI: İLKOKUL ÖĞRETMENLERİNİN PERSPEKTİFİNDEN BİR DEĞERLENDİRME

2025-05-31T15:17:38+03:00

Araştırmanın amacı, ilkokul öğretmenlerinin üretici yapay zekâ teknolojilerini sınıf ortamında nasıl algıladıklarını, bu teknolojilere yönelik deneyimlerini, karşılaştıkları zorlukları ve gözlemledikleri öğrenci etkilerini nitel veriler ışığında ortaya koymaktır. Günümüzde eğitim ortamları dijitalleşme ile dönüşüm geçirirken, üretici yapay zekâ araçlarının öğretim süreçlerine entegrasyonu giderek önem kazanmaktadır. Teknolojinin sınıf düzeyinde, özellikle ilkokul kademesinde nasıl kullanıldığına dair öğretmen temelli veriler sınırlıdır. Araştırma 2024–2025 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Tuzla ilçesindeki Orhanlı İlkokulunda görev yapan dokuz sınıf öğretmeniyle yürütülmüş, veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Bulgulara göre öğretmenlerin çoğu üretici yapay zekâya ilgi duymakta, ancak sınıf içi uygulamalarda henüz yeterince deneyim sahibi değildir. Kullanım kolaylığı, öğrencilerde dikkat artışı ve bireyselleştirilmiş öğrenme gibi olumlu etkiler öne çıkarken; hazırcılık, eleştirel düşünme eksikliği ve rehberlik yetersizliği gibi risklere de dikkat çekilmiştir. Araştırma sonucunda, öğretmenlerin üretici yapay zekâya yönelik olumlu ancak temkinli bir tutum içinde oldukları belirlenmiştir. Bu doğrultuda, öğretmenlere yönelik uygulamalı hizmet içi eğitimlerin yaygınlaştırılması, etik kullanım ilkelerinin belirlenmesi ve sınıf içi örnek materyal desteğinin artırılması önerilmektedir. Çalışma, üretici yapay zekânın pedagojik çerçevede etkili kullanımına yönelik eğitim politikalarına yol gösterici niteliktedir.

ÖĞRETMENLERİN SINIF YÖNETİMİ: ETKİNLİK DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

2025-05-31T15:01:34+03:00

Araştırmanın amacı, öğretmenlerin sınıf yönetimi tutum düzeylerini belirlemek ve bu tutumların cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim durumu ile çalışılan ortamın fiziki şartları gibi değişkenler açısından anlamlı farklılık gösterip göstermediğini incelemektir. Nicel araştırma desenlerinden ilişkisel tarama modeliyle yürütülen çalışma, 2025 yılında Bursa ili Osmangazi ilçesinde görev yapan 150 öğretmen ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, öğretmenlerin sınıf yönetimine yönelik tutumlarını ölçen standartlaştırılmış bir ölçek aracılığıyla toplanmıştır. Analizlerde betimsel istatistiklerin yanı sıra t-testi ve tek yönlü ANOVA kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, öğretmenlerin sınıf yönetimi tutum düzeylerinin genel olarak orta-üst düzeyde olduğu belirlenmiştir. Cinsiyet, yaş, medeni durum ve eğitim durumu değişkenleri açısından sınıf yönetimi tutumlarında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Çalışılan ortamın fiziki şartlarına göre tutum ortalamalarının farklılık gösterdiği görülmüş, fakat bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Sonuçlar, sınıf yönetimi tutumlarının bireysel ve çevresel faktörlerden çok öğretmenin mesleki yeterlikleri ve pedagojik yaklaşımlarıyla ilişkilendirilebileceğini göstermektedir. Bu bağlamda öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim programlarının artırılması, fiziksel koşulları sınırlı olan okullarda destekleyici düzenlemelerin yapılması ve öğretmenlerin sınıf yönetimi becerilerinin erken mesleki gelişim sürecinde güçlendirilmesi önerilmektedir.